Weer thuis

Hoihoi allemaal,

Dit gaat mijn laatste reisverslag worden, ik ben gisteravond thuisgekomen van mijn Noorwegen avontuur. Ik zal nog even een beschrijving geven van mijn laatste dagen!

Afgelopen weekend hadden we een auto gehuurd met de 5 Nederlanders: een Volkswagen Passat (genoeg ruimte dus!). Vrijdagmiddag mochten we 'm ophalen. Daarna meteen even flink boodschappen ingeslagen en nog lekker naar het strand geweest. s'Avonds hadden we een goodbye dinner met alle internationale studenten. De laatste keer bij elkaar:( Er werden ook prijzen uitgereikt. Zoals bijv. partygirl of knapste jongen. Op een gegeven moment hoorde ik mijn naam! Had ik de smiley face 2010 gewonnen. Haha:P Ze zagen me altijd met een lach op mijn gezicht en ik was altijd vrolijk (dat heb je als je het zo naar je zin hebt he;)). Ik erg trots mijn oorkonde opgehaald, en nu heb ik de bijnaam smiley face:P

Op zaterdag gingen we op trip naar Kjerag. Dit ligt in de buurt van Stavanger. We moesten eerst een paar uur rijden over smalle wegen die steeds hoger de (besneeuwde) bergen inliepen. Eenmaal bij het beginpunt aangekomen begonnen we met goede moed: al gauw zagen we dat deze trip een stuk zwaarder was dan die naar Preikestolen. Af en toe steil naar boven waar je je alleen kon optrekken via ijzeren kettingen. Na 3 uur lopen op het eindpunt aangekomen (total loss:P): een steen die tussen 2 rotswanden hangt met daaronder een ravijn van 1 km! Ik ben er maar meteen heengelopen, na dat hele eind omhoog vond ik wel dat ik dan ook op die steen gestaan moest hebben:P Het ging wel met knikkende benen, want het richeltje waarlangs je naar de steen moest, en het opstapje naar de steen zelf waren vrij smal en daarachter lag nog steeds dat ravijn. Toch ben ik erop gaan staan! Wow wat een ervaring! Bovenop nog wat foto's gemaakt en een pauze gehouden en toen de klim weer naar beneden gemaakt (minstens zo zwaar als naar boven).

Op zondag zijn we in de buurt rond gaan rijden. O.a. naar het meest zuidelijkste puntje van Noorwegen: Lindesnes. Hier staan een vuurtoren en we hebben heerlijk uitgewaaid. Toen reden we door naar Mandal, met een omweg van 2 uur;) omdat we de afslag gemist hadden. Dit bracht ons wel via allerlei stijle zandwegen op mooie plekken in het Noorse binnenland. In Mandal hebben we wat rondgelopen en heerlijk op het strand gelegen. Toen tijd om naar huis te gaan.

Maandagochtend in alle vroegte hebben Suus en ik de auto weggebracht. Pff we waren behoorlijk brak aangezien we die nacht een brandalarm om 3 uur 's nachts hadden gehad (best eng rond die tijd, maar weer vals alarm:(). Toen maar aan school gaan werken om wakker te blijven.

Op dinsdag heb ik al mijn papers afgewerkt (ook het groepswerk samen met Charlotte en Suus). Geeft een goed gevoel dat het nu af is. Ook ben ik deze dag begonnen aan het schoonmaken van de ramen en de vriezer. 's Avonds had ik een afscheidsbbq georganiseerd. Ik moest afscheid gaan nemen van Sarah en Sebastian. We hebben lekker aan de zee gezeten en daarna nog beachvolleybal gespeeld. Toen was het echt tijd om afscheid te nemen: nooit leuk:(.

Woensdag was de dag van de grote schoonmaak: alles moest schoner dan schoon. Om 3 uur kwamen ze controleren, en ik ben geslaagd(H):P. s'Avonds afscheid genomen van onze groep. We hadden allemaal wat gekookt en heerlijk samen gegeten. Toen nog wat gedronken en op elkaars t-shirts en op mijn Noorse vlag geschreven. Pf ik besefte nog niet goed dat dit echt mijn laatste avond was. Dat kwam pas de dag erna, toen ik na 3 uur slaap op het vliegveld zat met kei veel bagage, een koffer die net dichtging en helemaal in mijn uppie (Susanne blijft nog een weekje).

Ik vloog van Kristiansand naar Denemarken. Hier moest ik 4 uur wachten op een vlucht naar Amsterdam. Dit ben ik grotendeels doorgekomen met het vliegveld rondlopen omdat ze moeilijk liepen te doen over de 3 kilo teveel in mijn koffer. In Kristiansand geen problemen gehad, maar nu met inchecken deden ze moeilijk, en voordat ik kon bedenken wat er e.v. uitkon had ze mijn koffer al weg. Dus toen moest ik betalen. Alleen accepteerde de betaalautomaat mijn pas niet. Bijkomend probleem was ook nog dat niemand mij kon vertellen hoeveel euro 250 Deense kronen is (erg fijn aangezien mijn bankrekening ook niet meer zo toereikend is). Nouja, toen doorgestuurd naar de ticketoffice waar ik een verkeerd nummertje trok zodat ze daarover weer begonnen te zeuren. Hier deed mijn pas het weer niet, toen wees ze dat ik maar ergens moest gaan pinnen. Na 10 minuten zoeken een pinautomaat gevonden (nog steeds met al die bagage die ik bij had, op mijn koffer na dan). Daar kom je tot de conclusie dat je natuurlijk geen 255 kronen kan pinnen, dus 300 gepind, maar dan zit je met een overschot aan Noorse ÉN Deense kronen. Uiteindelijk toch de boete betaald en door de douane gegaan. Dit ging gelukkig goed, aangezien ze in Kristiansand mijn tas al opengegooid hadden en die jongen dat hele ding voor niks had doorzocht (en ik had 'm niet bepaald subtiel ingeladen), waarna hij 'm ook niet meer dichtkreeg (heel gedoe dus:P).

Op Schiphol kwamen mijn papa en mama mij gelukkig ophalen. Lekker een hapje gegeten en toen naar huis. We reden de straat in en er hingen allemaal vlaggetjes over de weg. Toen zag ik iemand de stoep afrennen: Iris! En toen zag ik nog een boel andere vrienden en een heeeeeel groot spandoek met daarop: Celine welkom thuis! Stonden ze daar met een kratje bier voor ons huis(H) GEWELDIG JONGENS! BEDANKT! Superfijn om zo thuis te komen:)

Nu is het tijd om mijn koffer uit te pakken en al mijn aandenkens een plekje in mijn kamer te geven. Ook wordt het een hele klus om een mooi fotoboek te gaan maken, maar zo blijven de herinneringen aan deze geweldige tijd wel vers! Wat zal ik het gaan missen: de mensen die ik ontmoet heb, de natuur/cultuur van Noorwegen, alle trips die we gemaakt hebben, alle feestjes & uitjes en zelfs het studeren aan de uni daar! Ik zou het allemaal zo weer gaan doen! Misschien een ideetje voor als ik klaar ben met afstuderen:P Ik heb nu lekker vakantie, en wacht nog even op de laatste uitslag van de pabo, en dan kan ik in september mijn laatste jaar in.

Ik wil iedereen die mijn verslagen gelezen heeft en reacties heeft achtergelaten super bedanken! Het was altijd heel leuk om op de hoogte te worden gehouden vanuit Nederland en om te zien dat mensen heel geïnteresseerd zijn in mijn doen en laten daar in Noorwegen. Bij deze doe ik ook een oproep aan mensen die mij willen vergezellen over een tijdje: met een auto helemaal naar het topje van Noorwegen (Noordkaap) rijden en vanuit daar naar beneden afdalen:P Zeker iets wat nu op mijn lijstje van things to do staat!

Maar nu eerst lekker met de voetbaldames een lekker weekendje naar Stevensweert voor een leuk feestje en een toernooi (het 'welkom thuis' spandoek kan dus weg, aangezien ik vanavond weer vertrek;):P)

Voor de allerlaatste keer verwijs ik jullie door naar onze fotosite:

www.picasaweb.google.nl/celine.susanne

Ha det bra! En tot snel allemaal weer!

Liefs Celine